Letterverspringingen

De wolf en de zeven geitjes

Er waren eens zeven kleine geitjes die met hun moeder diep in het bos woonden. In het bos woonde ook een gemene wolf die graag geitjes at.

Op een dag moest moeder naar de stad om wat boodschappen te doen. “Passen jullie wel op voor de wolf? Alleen open doen voor mij en voor niemand anders” zei moeder geit. “Ja mama wij passen wel op, we zijn geen baby geitjes meer” zeiden de geitjes en gingen verder met hun spelletje.

Moeder geit ging de deur uit maar had niet door dat zij vanuit de bosjes in de gaten werd gehouden. In de bosjes zat namelijk de wolf die wel erg veel trek had in een geitje. Toen moeder geit uit het zicht was belde de wolf bij het huisje van de geitjes aan.
Geitjes doe eens open, ik ben jullie moeder en ben wat vergeten” zei de wolf. Eén van de geitjes wou al opendoen maar het slimste geitje hield hem tegen.
“Ik weet dat je de wolf bent want je stem is veel te lelijk” Dat is nou jammer dacht de wolf. Wat nu? Snel rende hij naar huis en haalde een pot honing.
Weer bij het huisje van de geitjes aangekomen nam hij een grote hap honing waardoor zijn stem een stuk zoeter werd.
Geitjes doe eens open jullie moeder is er” zei de wolf. De geitjes waren nu gewaarschuwd en vroegen aan de wolf om eerst een poot te laten zien. Jee, dacht de wolf en wist dat als hij zijn zwarte poot zou laten zien de geitjes meteen zouden weten dat hij niet hun moeder was.
“Oh wacht ik ben wat vergeten ik moet even naar de stad en ben zo terug” de wolf ging meteen weer naar huis. Thuis had hij nog een zak met meel liggen en nam de zak mee naar het huisje van de geitjes. Hij nam een flinke hap honing en stak zijn poot in de zak meel.

Geitjes hier ben ik weer” zei de wolf en zwaaide met zijn poot, die wit was van het meel, voor het raam.
“Jaha Het is onze moeder” riepen de geitjes. Toen zij de deur open deden sprong de wolf naar binnen. De geitjes renden door elkaar en probeerden weg te komen maar de wolf kreeg ze allemaal te pakken en at ze allemaal in één keer op. Tenminste de wolf dacht dat hij ze allemaal op had gegeten, maar één geitje was hem te slim af en had zich verborgen in de grote staande klok. Even later kwam de moeder geit thuis. “Jongens ik ben weer thuis waar zijn jullie?” Niemand antwoordde en moeder geit werd heeel ongerust. Ineens ging de deur van de grote staande klok open.
Oh mama het is zo erg” stammelde het geitje.
“De wolf heeft al mijn broertjes opgegeten”

Moeder geit schrok heel erg en rende naar boven waar zij de wolf hoorde snurken. Op het bed van moeder geit lag de wolf met een hele dikke buik.
“Ik doe hem wat” dacht moeder geit en zag toen dat de buik van de wolf bewoog. De geitjes waren nog in leven in de buik van de wolf.
“Haal snel een schaar, naald en draad geitje” zei moeder tegen het overgebleven geitje. Hij rende naar beneden en haalde een schaar, naald en draad. Moeder maakte met de schaar de buik van de wolf open en de geitjes sprongen eruit levend en wel.
“Snel jongens haal een paar zware stenen voor mij dan doe ik die in de buik en naai ik hem weer dicht” zei moeder geit.

Zo gezegd zo gedaan. De wolf lag op bed van moeder geit met een dikke volle buik met stenen.
Moeder geit en de geitjes verstopte zich in het huis en wachtte af wat er zou gebeuren. De wolf werd wakker en had een enorme dorst. Buiten het huisje van de geitjes stond een diepe waterput waar hij naartoe strompelde met zijn zware buik.
“Ik heb wel heel erg veel gegeten” dacht de wolf nog en hij bukte zich voorover in de put om water naar boven te halen. Maar de wolf was veel te zwaar geworden en viel pardoes voorover de put in. Het laatste wat ze van de wolf hoorde was blub blub blub en weg was hij. En de geitjes en hun moeder?

Lachend en dansend kwamen ze te voorschijn en leefden nog lang en gelukkig.

EINDE